ایمپلنت زیگوماتیک (zygomatic)، نوعی از ایمپلنت دندانی هستند که در مواردی از جمله نقصان چندین دندان در سطح فک بالا به کار می‌روند. در مقابل ایمپلنت سنتی، که در آن عمدتاً یک مهره تحتانی کوتاه به استخوان فک پیچیده می‌شود، در ایمپلنت‌های زیگوماتیک، ایمپلنت به استخوان زیگوماتیک (یکی از استخوان‌های صورت) پیچیده می‌شود.
از مزایای این نوع ایمپلنت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– قابلیت استفاده در مواردی که حجم استخوان کافی برای پذیرش ایمپلنت سنتی وجود ندارد.
– احتیاج به کمترین تعداد ایمپلنت‌ها برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته.
– با توجه به اینکه زیگوماتیک نسبتاً سفت و پشتیبان است، برای برخی بیماران می‌تواند بهترین گزینه باشد.
– زمان درمان کوتاه‌تر است و پس از عمل، تحریک بسیار کمتری رخ می‌دهد.
به طور کلی، ایمپلنت‌های زیگوماتیک برای برخی بیماران یک گزینه بسیار خوب برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته هستند. با این حال، همانند هر نوع درمان دیگری، این ایمپلنت‌ها نیز ممکن است با مشکلات و مخاطرات خاص خود همراه باشند، بنابراین قبل از تصمیم گیری درباره استفاده از این ایمپلنت‌ها، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
مزایا
ایمپلنت‌های زیگوماتیک مزایایی نسبت به سایر گزینه‌های جایگزین دندان، مانند دندان‌های مصنوعی یا ایمپلنت سنتی، دارند. در ادامه به برخی از مزایای این ایمپلنت‌ها نسبت به سایر گزینه‌ها پرداخته شده است:
1. کاهش استفاده از تعداد ایمپلنت‌ها: ایمپلنت‌های زیگوماتیک به تعداد کمتری نسبت به ایمپلنت‌های دندانی سنتی برای جایگزینی همه دندان‌های فک بالا نیاز دارند. زیرا ایمپلنت‌ها در استخوان زیگوماتیک (استخوان صورت) پیچیده می‌شوند که قوی‌تر و پشتیبان تر از استخوان های دیگر است.
2. عدم نیاز به پیوند استخوان: بیمارانی که استحکام کافی در استخوان خود برای پشتیبانی از ایمپلنت‌های سنتی ندارند، ممکن است به جراحی پیوند استخوان نیاز داشته باشند. با آیمپلنت‌های زیگوماتیک، پیوند استخوان در بسیاری از موارد لازم نیست زیرا ایمپلنت‌ها می‌توانند به استخوان زیگوماتیک پیچیده شوند.
3. بهبود راحتی و عملکرد: با توجه به اینکه ایمپلنت‌های زیگوماتیک به صورت محکم‌تری در استخوان زیگوماتیک پیچیده می‌شوند، این ایمپلنت‌ها نسبت به دندان‌های مصنوعی پایداری بیشتری ارائه می‌دهند. بیماران می‌توانند با اطمینان غذا بخورند، صحبت کنند و خندان باشند، بدون اینکه جابجایی دندان‌های جدید خود باشند.
4. کوتاه شدن زمان درمان: روش دریافت ایمپلنت‌های زیگوماتیک به طور معمول کوتاه‌تر از روش‌های ایمپلنت دندانی سنتی است، که ممکن است چندین ماه به طول بیانجامد. با استفاده از ایمپلنت‌های زیگوماتیک، می‌توان در یک یا دو جلسه، به جایگزینی تمامی دندان‌ها رسید.
برای چه کسانی مناسب است؟
ایمپلنت‌های زیگوماتیک ممکن است گزینه مناسبی برای بیمارانی باشد که به دلیل بیماری یا صدمه جدی، استخوان فک بالایی خود را از دست داده‌اند و استخوان کافی برای پشتیبانی از ایمپلنت‌های سنتی ندارند. بیماران مناسب برای ایمپلنت‌های زیگوماتیک می‌توانند شامل آنهایی باشند که به آنها گفته شده است که برای ایمپلنت‌های سنتی مناسب نیستند، در فک بالایی خود تلفات استخوانی شدیدی دارند و برای مدت طولانی از دندان‌های مصنوعی استفاده کرده‌اند.
جهت تشخیص اینکه آیا ایمپلنت‌های زیگوماتیک گزینه مناسبی هستند یا خیر، مشاوره با دندانپزشک متخصص لازم است. در طول مشاوره، دندانپزشک بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد که شامل ارزیابی سلامت دهان، سوابق پزشکی و تصاویر رادیوگرافی است تا به تشخیص نیاز شخص به ایمپلنت‌های زیگوماتیک برای مورد خود بپردازد.
فرآیند
فرآیند دریافت این نوع ایمپلنت‌ها معمولا شامل چند مرحله است و ممکن است چند ماه به طول بیانجامد. در زیر توضیح داده شده است که چه چیزی را می‌توانید در این فرآیند انتظار داشته باشید:
1. مشاوره: در مشاوره اولیه، دندانپزشک سلامت دهانی شما، سوابق پزشکی و هر نوع تصاویر رادیوگرافی را بررسی خواهد کرد. همچنین درباره روش جراحی با شما صحبت خواهد کرد و به هرگونه سوالی که دارید پاسخ خواهد داد.
2. برنامه درمان: پزشک یک برنامه درمانی مناسب برای نیازهای خاص شما تهیه خواهد کرد. این برنامه ممکن است شامل کشیدن دندان‌ها، کاشت استخوان، یا سایر روش‌ها باشد تا دهان شما برای ایمپلنت‌های زیگوماتیک آماده شود.
3. جراحی: عمل جراحی برای قرار دادن این ایمپلنت‌ها معمولا تحت بیهوشی فراگیر یا خفیف انجام می‌شود. پزشک برش‌هایی در لثه شما ایجاد کرده و ایمپلنت‌ها را در استخوان زیگوماتیک قرار می‌دهد. پس از قرار دادن ایمپلنت‌ها، پزشک برش‌ها را بخیه خواهد زد و دستورالعمل پس از جراحی را ارائه خواهد داد.
4. دوره بهبود: پس از جراحی، نیاز به زمانی برای بهبودی دارید که در طی آن ایمپلنت‌های شما با استخوان فک ترکیب خواهند شد. این فرآیند ممکن است چندین ماه به طول بیانجامد.
5. قرار دادن اباتمنت (ابوتمنت یا رابط یا Implant Abutments): پس از اینکه ایمپلنت‌ها با استخوان فک شما ترکیب شدند، پزشک شما اباتمنت ها را قرار خواهد داد. این رابطه ها کوچک‌ترین نوع اتصال دهنده‌هایی هستند که به ایمپلنت‌ها متصل شده و دندان‌ها و یا پروتز‌های دندانی را در محل قرار داده شده نگه می‌دارند.
6. قرار دادن پروتزها: پس از قرار دادن اباتمنت ها، پزشک پروتزها را ایجاد و قرار خواهد داد که ممکن است یک پل، دندان‌های مصنوعی یا یک دندان تکی باشد، با توجه به نیازهای شما.
در طول فرآیند، پزشک پیشرفت شما را نظارت کرده و برنامه درمانی شما را براساس نیازهای شما تعدیل خواهد کرد تا بهترین نتیجه ممکن را به دست آورید.
