فرق بین ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت تیتانیوم چیست؟

فرق بین ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت تیتانیوم چیست؟

همه افراد به طور فزاینده ای نسبت به تماس مواد با بدنشان و همچنین تأثیری که می تواند مواد بر سلامت و ایمنی کلی آنها داشته باشد مضطرب و نگران می باشند. زمان انتخاب ایمپلنت های دندانی، ایده آل می باشد که از حداقل مواد واکنش پذیر و همچنین کمترین سمیت ممکن استفاده گردد. البته ارزیابی استحکام، کیفیت سازنده، موفقیت بالینی و دیگر مواد و عوامل طراحی ایمپلنت مهم می باشد. با ما در این مقاله همراه باشید تا ببینیم فرق بین ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت تیتانیوم در چیست و کدام یک می توانند انتخاب مناسب و عالی باشند.

در رابطه با دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی می توانید از کلینیک دندانپزشکی نعمت الهی وقت گرفته و با کیفیت ترین و بهترین روش های درمان دندانپزشکی زیبایی را مشاوره بگیرید. دندانپزشکی نعمت الهی ارائه دهنده انواع درمان های دندانپزشکی از قبیل: زیبایی دندان، بلیچینگ دندان، جراحی دندان، ایمپلنت دندان و کشبدن دندان و پروتز دندان … با هزینه ای مقرون به صرفه می باشد.

فرق بین ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت تیتانیوم

 

در طول سال ها، دوری از استفاده از فلزات در بدن ما وجود داشته است. یک ماده جایگزین برای تیتانیوم همچون زیرکونیا برای ایمپلنت های دندانی وجود داشته که می تواند یک انتخاب ایده آل برای افرادی باشد که به تیتانیوم آلرژی و حساسیت دارند. البته اینگونه نیست که اصلا ایمپلنت‌های تیتانیومی مناسب نبود. خیر اینگونه نبوده و ایمپلنت های تیتانیوم برای خود مزایایی را به همراه دارند. برای آنکه بتوان متوجه شد که مدام یک برای ما مناسب می باشد بایستی هر کدام از این دو را جداگانه مورد بررسی قرار داد و مزایا و معایب آنها را شناسایی نمود.

ایمپلنت زیرکونیا 

ایمپلنت های دندانی به عنوان تجهیزات دندانپزشکی شناخته می شوند که به منظور جایگزینی نمودن برای دندان های از دست رفته قابل استفاده می باشند. در رابطه با ایمپلنت های تیتانیومی باید بگوییم که از دهه 1960، این ایمپلنت ها دارای استاندارد صنعتی بوده اند. با دهه ها نوآوری بالینی و موفقیت، ایمپلنت های تیتانیوم به عنوان یکی از موفق ترین دستگاه های دندانپزشکی در عرصه پزشکی با نرخ موفقیت بلند مدت بین 94 تا 97 درصد شناخته شده‌ است.

اما خوب ایمپلنت زیرکونیا به عنوان جایگزینی مناسب برای کاشت تیتانیومی می باشد. این نوع ایمپلنت دندانی در سال 1987 گسترش یافت اما در همین چند سال با تقاضا بسیار برای دندانپزشکی بیومیمتیک و کل نگر قرار گرفته است. آنها به طور فعال با پیشرفت های سریع در ساخت و تحقیقات بالینی جدید و طراحی مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد استفاده شده در ایمپلنت زیرکونیا

ایمپلنت های دندانی زیرکونیا به طور معمول به عنوان جایگزین غیر فلزی برای ایمپلنت های تیتانیوم وارد بازار شد. زیرکونیا ماده سرامیکی به رنگ سفید می باشد. البته این را هم اضافه کنیم که سرامیک ها دارای دو نوع فلزات و غیر فلزات می باشند.

سرامیک ماده جامدی می باشد که از ترکیب شدن متالوئید یا غیرآلی فلز و غیرفلز با کوالانسی یا پیوندهای یونی تشکیل گردیده است.

زیرکونیوم که با نام دی اکسید زیرکونیوم هم شناخته می شود، سرامیکی می باشد که عناصر زیرکونیوم را تشکیل خواهد داد. زیرکونیوم حاوی عدد اتمی 40 می باشد که آن را تبدیل به یک فلزی می نماید. پس، ایمپلنت های زیرکونیا دارای اتم های فلزی زیرکوم می باشند، اما خوب به علت شناسایی اکسیدونی فلزی (ZrO2) یک فلز می گردد نمی شود.

فرق بین ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت تیتانیوم چیست؟

ایمپلنت های دندانی زیرکونیا بهتر هستند یا ایمپلنت های تیتانیوم؟

گفتنش شاید سخت باشد چرا که به اولویت خود فرد بستگی دارد که کدام یک می تواند مناسب باشد. تیتانیوم می تواند مدت طولانی تری دوام داشته باشد، تحقیقات و مطالعات بالینی انجام شده نشان می دهد که می توان به عنوان یک ماده زیستی موفق و قابل اعتماد برای ایمپلنت های دندان استفاده نمود و از آن بهره برد.

از دیگر سو، زیرکونیا یک جایگزین مناسب برای سیستم های کاشت معمولی بر تیتانیوم می باشد. طبق گزارشات انجام شده ایمپلنت زیرکونیا ها نسبت به ایمپلنت های تیتانیوم: سازگاری بهتر، بافت نرم و زیبایی بهتری دارند.

 فرق بین ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت تیتانیوم

زیبایی

ایمپلنت های زیرکونیا به علت هم رنگ دندان بودن هیچ فرقی را نشان نخواهد داد. چرا که هیچ رنگ تیره ای در لثه وجود نخواهد داشت. این می تواند در رابطه با موضوع زیبایی بسیار سودمند باشد، اما در ایمپلنت های تیتانیوم خطر خاکستری نشان دادن از طریق لثه یا تغییر رنگ بافت در شرایط خاص وجود دارد.

آلرژی به تیتانیوم یا آلرژی فلزی

حساسیت داشتن به تیتانیوم یا دیگر فلزات موجود در ایمپلنت های تیتانیوم به عنوان یکی از دلایل عمده ای شناخته می شود که بیماران به دنبال درمان و جایگزینی دندان های از دست رفته خود با ایمپلنت های زیرکونیا بدون فلز .می باشند. البته که حساسیت به تیتانیوم می تواند بسیار نادر باشد. اما خوب آلرژی به تیتانیوم در ایمپلنت های دندانی تعریف و ثابت شده می باشد. بیشتر ایمپلنت ها 89 تا 99 درصد آنها تیتانیوم می باشند و باقی مقادیر متفاوتی از فلزات دیگر هستند. ترکیب دقیق آلیاژهای تیتانیوم می تواند بسته به ایمپلنت خاص و سازنده متفاوت باشد. در یک مطالعه انجام شده که بر روی 5 ایمپلنت مختلف بررسی گردید، فلزات دیگری نیز به غیر از تیتانیوم وجود داشته که عبارتنداز: آهن، کروم، منگنز، قلع، وانادیوم، روی، مولیبدن، تنگستن، زیرکونیوم، نیوبیم و نیکل.

تجمع کمتر پلاک در اطراف ایمپلنت ها

در بعضی از مطالعات آورده شده تایید شده که تشکیل کمتر عفونت و پلاک در اطراف ایمپلنت های زیرکونیا وجود داشته.

زیرکونیا در برابر خوردگی مقاومت عالی از خود نشان می دهند.

زیرکونیا یک رسانای حرارتی و الکتریکی ضعیف می باشد.

البته همین مقدار کم هم هیچگونه نگرانی از اثرات گالوانیکی یا باتری با ایمپلنت های زیرکونیا نخواهد داشت.

معایب ایمپلنت های دندانی زیرکونیا در برابر ایمپلنت های تیتانیومی

حال برای بیشتر دانسته در مورد فرق بین ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت تیتانیوم بد نیست از معایب ایمپلنت زیرکونیا نسبت به ایمپلنت تیتانیومی هم بدانیم. با ما همچنان همراه باشید.

تنوع محدودی از طرح ها و اجزا

ایمپلنت‌ زیرکونیا هنوز در مراحل ابتدایی چرخه رویه رشد خود می باشد. بعضی از پیشرفت های طراحی همچون اباتمنت های 2 تکه ای با پیچ دار فقط در سال 2019 در بازار آمریکا مورد دسترس بود. تا کنون، تنها گزینه های محدودی برای قطعات کاشت و طرحها زیرکونیا در مقایسه با تیتانیوم وجود داشته است. برای مواردی که چالش برانگیز هستند، به علت همین محدودیت، نمی توان نتایج مطلوبی را پیدا کرد. این مهم به خصوص در زمان تعویض یک دندان یا بیشتر صدق می نماید.

موفقیت بلندمدت

موفقیت و عملکرد طولانی مدت ایمپلنت های زیرکونیا هنوز ثابت نگردیده است. ایمپلنت های تیتانیوم سال ها پیشرفت ها و نوآوری‌های طراحی را پشت سر نموده اند و به موفقیت بلند مدت آنها بین 94 تا 97 درصد کمک نموده اند. نگرانی در رابطه با بقای طولانی مدت ایمپلنت های زیرکونیا و عوارض بالقوه آنها وجود داشته است.

استحکام و مقاومت در برابر شکست

زیرکونیا نسبت به تیتانیوم شکننده تر است. همچنین مقاومت خمشی و استحکام شکست کمتری دارد. در برابر فشار قوی بوده اما بیشتر از تیتانیوم تحت نیروهایی که منجر به خمش (استحکام خمشی) می گردد، شکسته خواهد شد. زیرکونیا در دراز مدت شانس بیشتری برای عوارض و شکستگی خواهد داشت.

  • ایمپلنتهای زیرکونیا اگر با قطر کم باشند مستعد شکستگی خواهند بود.
  • ایمپلنت دندان زیرکونیا ترک خورده
  • ایمپلنت های زیرکونیا از ایمپلنت های تیتانیومی بیشتر در معرض ترک خوردن قرار خواهد گرفت.

ثابت شده که ایمپلنت های زیرکونیا با قطر کم مشکل ساز خواهد بود. برخی مواقع در دندانپزشکی ایمپلنت، دندانپزشک بایستی از ایمپلنت با قطر کوچک در محدوده 3.0 میلی متر تا 3.75 میلی متر به علت وجود استخوان نازک یا فضاهای کوچک بین دندان ها استفاده نماید. طبق مطالعه تحقیقاتی که انجام شد، نشان داد که هر ایمپلنت با قطر کمتر از 4 میلی متر دارای شکستگی فاجعه بار می باشد.

برای تمام دندان های از دست رفته مناسب است.

این روش ایمپلنتی برای درمان بیمارانی که دندان های خود را به طور کامل از دست داده اند یا احتیاج به جایگزینی تمام دندان های خود با پروتز ایمپلنت می باشند، ایده آل نخواهد بود. این نوع درمان احتیاج به برنامه ریزی بسیار و همچنین گزینه های متنوعی خواهد داشت.

سیستم های کاشت تیتانیوم به طور معمول دارای تنوع بسیاری از گزینه‌های اجزا خواهند بود که از نظر اندازه، زاویه بندی، هدف و همچنین راه حل هایی در شرایط دشوار متفاوت خواهد بود.

جمع بندی فرق بین ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت تیتانیوم

زیرکونیا مزایای بسیاری دارد اما خوب به هیچ وجه کامل نخواهد بود و معایب هم برای ایمپلنت زیرکونیا وجود خواهد داشت. زیرکونیا به عنوان جایگزین معتبر و ایمن برای ایمپلنت های تیتانیوم می باشد، هر چند دلایل بسیاری وجود خواهد داشت که می توان از کاشت تیتانیوم استفاده نمود. اما بهتر است قبل از انتخاب و شروع درمان، درکی از مزایای بالقوه، محدودیت ها، خطرات و دیگر عوامل مرتبط با ایمپلنت زیرکونیا مهم می باشد.

دسته بندی: ایمپلنت دندان

دیدگاه خود را بنویسید

مشاوره رایگان و تماس